Ένας πρόσφατος όρος που έχει κάνει την εμφάνισή του στον εργασιακό τομέα, αλλά επίσης και στην εκπαίδευση, είναι η ανθεκτικότητα (resilience) του ατόμου. Αυτή διακρίνεται στη σωματική και στην ψυχική.
Στο παρόν άρθρο θα επιστήσουμε την προσοχή στην ψυχική ανθεκτικότητα των δασκάλων και των καθηγητών και στην ανάγκη σεμιναρίων για την στήριξη αυτής.
Τι καταλαβαίνουμε όμως με τον όρο ψυχική ανθεκτικότητα;
Σε γενικές γραμμές είναι η ικανότητα ενός ανθρώπου να τα καταφέρνει να προσαρμόζεται στις καταστάσεις και στις όποιες δυσχερείς συνθήκες του παρουσιαστούν. Σε αυτό απαιτείται ως επί το πλείστον ευελιξία και ευκινησία.
Η ανθεκτικότητα των εκπαιδευτικών είναι απαραίτητη και χρήσιμη σε πολλούς τομείς της καθημερινής τους εργασίας. Τους βοηθάει και τους στηρίζει στην επικοινωνία με τους μαθητές και με τους συναδέλφους, με τον εκπαιδευτικό οργανισμό όπου δουλεύουν καθώς και με την διεύθυνση αυτού. Απαραίτητη προϋπόθεση για να αποκτήσουν ανθεκτικότητα είναι η απόλυτη αφοσίωσή τους στο έργο τους, κυρίως γιατί συνεχώς βρίσκονται σε δύσκολα και δύσβατα μονοπάτια. Με σύμμαχό τους την αφοσίωση στο έργο τους θα οπλιστούν και θα γίνουν ανθεκτικοί κι ευέλικτοι.
Επομένως συνιστάται η μετεκπαίδευση των καθηγητών με σεμινάρια και προγράμματα τα οποία συμβάλλουν αποφασιστικά στην ενίσχυση της ψυχικής ανθεκτικότητας των δασκάλων.
Μέσω αυτών θα είναι σε θέση ο δάσκαλος να διαχειριστεί αποτελεσματικά τις οποιαδήποτε συνθήκες άγχους και πίεσης που αντιμετωπίζει. Ως αποτέλεσμα, θα προαχθεί η ψυχική του ανθεκτικότητα και θα είναι σε θέση να αξιοποιήσει απερίσπαστα όλες τις γνώσεις, τις δεξιότητες και τις ικανότητές του.
